Wincenty Longchamps de Berier

Ur. 1845 lwów, zm. 15.01.1894. Syn Wincentego Napoleona i Wiktorii Pol.
W powstaniu 1863 roku wraz z braćmi Bogusławem i Zygmuntem służył w Żuawach Śmierci płk. Franciszka Rochebruna i gen Jeziorańskiego. Wszyscy trzej bracia odznaczyli się w bitwie pod Kobylanką.
Po powstaniu zaciągnął się wraz z bratem Zygmuntem do 13 Pułku Ułanów Galicyjskich pod komendę gen. Rodakowskiego. Został ranny w bitwie pod Custozzą w wyniku czego lekko utykał na nogę. Armię opuścił w stopniu rotmistrza. Hodował konie, był doskonałym jeźdźcem . Mieszkał we Lwowie obok wejścia do Parku Stryjskiego, gdzie miał też stajnię koni wierzchowych. Przyjaźnił się z Juliuszem i Wojciechem Kossakami często malującymi jego konie. Zmarł jako kawaler. Pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.
Żona: Ludwika Hermens (bezpotomni)